ΙΜΟΓΕΝΗ

FRANTIŠEK HALAS (1901-1949)

ΙΜΟΓΕΝΗ

Με τ’ ασημί φτερό σκϊάζει του παραθυριού ένα τμήμα

σαν τρεμοπαίζει μια στιγμή η αγγελοκόρη

κι απ’ την ανάβρα της ξαγρύπνιας ξεπετάχτηκε μια ρίμα

Φοβάται αναρπαγμένη ως είναι και πονάει ώς και τα νύχια

αχ Ιμογένη άχ Ιμογένη

και κλαίει κάνουλες και οδύρεται με στίχους και ημιστίχια

Να καταλάβω ακόμα τόσα ω πόσα πράγματα μου μένει

και πώς θα δυνηθώ να σε αποζημιώσω

που μου τα ξεσηκώνεις νύχτα αχ Ιμογένη άχ Ιμογένη

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.