MICHELANGELO BUONARROTI
ΠΝΕΥΜΑ
ΟΛΒΙΟ ΚΑΙ ΤΡΙΣΟΛΒΙΟ…
Πνεύμα
όλβιο και τρισόλβιο, που με ζήλο ζέοντα πιάνεις
και
στη ζωή κρατάς την κοντοήμερή μου την καρδιά
και
μες στα χίλια τόσα τ’ άλλα τα καλά σου κι εκλεκτά
εμένα,
και όχι αρχόντους, χαιρετάς και καλοπιάνεις,
στα
μάτια πρώτα αν τό ’κανες, στον νου μου πια το κάνεις:
με
κάποιου άλλου τη φωνή μού πρόσφερες παρηγοριά,
κι
η ελπίδα φαίνεται έτσι νά ’ναι για τον πόνο μου η γιατρειά,
και
αγάλλεται η ψυχή μου με τον πόθο που της βάνεις.
Σ’
εσένα θά ’βρει αυτός που θα μιλάει εν ονόματί μου
το
δώρο που (κι αν σφίγγουν μέριμνες) θα σου δωρίσω –
και
αυτός που γράφει εδώ σ’ ευχαριστεί και τό ’χει υπόψη.
Μεγάλη
καύχηση, τοκογλυφία εγκληματική μου
θε
νά ’ταν, ζωγραφίες άθλιες να σου χαρίσω
για
την ωραία, για την τόσο δροσερή σου όψη.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου