ZENO KAPRÁL
ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ
Οἱ λέξεις αἰωροῦνται ἐπὶ τῶν κυμάτων·
μιλῶ
γι᾽ αὐτὲς στοὺς στίχους μου καὶ νιώθω κάματο.
Ὤ! πῶς
σιχαίνομαι ὅ,τι προκαλεῖ τὴν κόπωση
καὶ ὤ!
πόσο κοπιαστικὲς βρίσκω τὶς λέξεις.
Μ᾽ ἐκπλήσσει
ποὺ τόσο ἐπιθυμῶ νὰ εἶμαι δίχως λόγια
καὶ ν᾽
ἀναγγέλλω μὲ χειρονομίες μόνο τὴν ἐρείπωση
στὸ
πεζουλάκι καθισμένος καὶ κατάκοπος
καὶ μὲ
τὰ κρίνα τοῦ πεδίου ὁλόγυρά μου.
Ἀπὸ τὸ
μέσον κάποιου πανίσχυρου οὐρανοῦ
προβαίνει
ἄγγελος βοῶν μεγάλως λέγων τάδε:
Ἐπέστη
ἡ πτῶσις, τῆς Βαβυλῶνος ἐπέστη ἡ ἅλωσις
τῆς πόλεως
τῶν κοπιώντων καὶ τῶν πεφορτισμένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου