Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2015

ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ




YVAN GOLL


ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ

Τελευταίο βλέμμα
Εκκολαπτήριο πάνω από την πόλη
Τόσο μακριά και τόσο κοντά
Είσαι άραγες εσύ το άστρο το μεγαλύτερο
Ή η κάμαρα η πιο μικρή
Που μένει ξάγρυπνη στη γη;

Είσαι κόσμος πύρινος
Στα εξεγερμένα ποτάμια
Στα όρη τα φλεγόμενα
Από τις απαρχές των αιώνων;

Είσαι η στενή σοφίτα
Όπου η μοναδική της λάμπα φέγγει
Την ωχρή κεφαλή που έχει σκύψει
Φοβισμένη πάνω απ’ τη λευκή σελίδα;

Άστρο συμπάντειο
Που μίκρυνες κι έγινες ανθρώπειο
Ο διαβάτης που περνά σε χαιρετάει.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου