ΣΑΝ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΡΥΠΑΡΗΣ (1870-1942)


ΧΩΡΙΣΜΟΣ

Κ’ ήρθε μες στης αγάπης το μεθύσι
ο χωρισμός μιας πίκρα να μου βάλη
σαν και τούτη… κι ακόμα πιο μεγάλη,
τη θάλασσα που μας έχει χωρίση.

Μια θάλασσα και στην καρδιά έχω κλείση,
που όταν ακούει το κύμα στο ακρογιάλι
το αιώνιο του παράπονο να ψάλλη,
έναν θρήνον αντίφωνο θ’ αρχίση.

Αντίφωνο ένα θρήνο κ’ ένα κλάμα
που κλαίοντας με τη θάλασσαν αντάμα
βουρκώνει πέρα ώς πέρα το γιαλό.

Ως που στερνά της θάλασσας στον άμμο
ξεψυχούν οι καημοί ; και πάω και ’γώ
τους πόνους μου τραγούδια να σου κάμω.



Στην εικόνα η φιλόμουση κ. Analia Maiorana.