ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑ

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ


ΕΓΚΩΜΙΟ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ

Του θείου λόγου πλάσμα εσέ τρανό, με αφάτους
σε χαιρετάω λογισμούς, που εγλυκάνθη-
σαν απ’ τσ’ αχτίδες σου. Εβγολές σού πέμπουν τ’ άνθη,
και τα πουλιά πασίχαρο το λάλημά τους.

Ανθρώπων χείλη δεν μπορούν με τη μιλιά τους
να σ’ ανυμνήσουν· ούτε για όσα γύρω ευφράνθη
τους ο οφθαλμός, μα κι η ψυχή βαθιά τσου αιστάνθη,
θα δυνηθεί να σ’ τό ’πει η αριά λαλιά τους.

Το τέταρτο είσαι των θαυμάτων των μεγάλων
και μας χαρίζεις μέρες αίθριες, δίχως χιόνια,
καθάριον ουρανό οχ το πύκνος των νεφάλων.

Κι ώς μέσα σου χωρούν πυρφόρες τόσες σφαίρες,
πώς ν’ απεικάσουν, πες, τα μάτια μας τα χθόνια
την ύψιστην Ισχύ που αστράφτει εις τους αιθέρες;


Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

Η μετάφραση αφιερώνεται στα εικονιζόμενα δίδυμα κοπέλια των φίλων μου Γιάννη Σαριδάκη και Γωγώς Κωστοπούλου.