ΣΤΑ ΒΟΔΕΝΑ

ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΘΕΟΔΩΡΟΥ


[ΡΙΧΝΟΥΝΕ ΤΑ ΝΕΡΑ ΟΙ ΚΑΤΑΡΡΑΧΤΕΣ]

Ρίχνουνε τα νερά οι καταρράχτες
στα Βοδενά τόσα νερά, κρύα χιονόνερα
τρέχουν και χύνονται βροντώντας, Μάικα!
Μια φλέβα να κατέβαινε έως εδώ κάτω
να βρέξεις το τουλπάνι σου καλά να τα’ αποθέσεις
επάνω στον Σεπτέμβρη των χειλιών μου.

Το τί ’χαμε, το τί ’μαστε, φαντάσματα μας κυνηγούν
σε τούτη την κατακαμένη γη την αρμυρή
στα πέντε μέτρα και στα δέκα βάθος
λάσπη γλυφή, στεγνά κανάτια γύρω.

Λάμπουνε τα νερά στα Βοδενά
κυλούν στους δρόμους, τα πατούν αδιάφοροι διαβάτες
τρέχουνε σε περιβόλια χορτασμένα
λαλούν το τί ’χαμε, το τί μπορούσαμε, μοιρολογούν.



Από το βιβλίο: Βικτωρία Θεοδώρου, «Η εκδρομή», 2η έκδοση, Διογένης, Αθήνα 1987, σελ. 25.