ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ
ΒΑΟ, ΓΑΟ, ΔΑΟ
Ζινώντας αποβίδονο σαβίνι
κι απονιβώντας ερομιδαλιό,
κουμάνισα το βίρο του λαβίνι
με σάβαλο γιδένι του θαλιό.
Κι ανέδοντας έν' άκονο λαβίνι
που ραδαγοπαλούσε τον αλιό
σινέρωσα τον άβο του ραβίνι,
σ' έν' άφαρο δαμένικο ραλιό.
Σούβεροδα στ' αλίκοπα σουνέκια·
μεσ' στ' άλινα που δεν εσιβονεί
βαρίλωσα σ' ακίμορα κουνέκια.
Και λαδαμποσαλώντας την ονή,
καράμπωσα το βούλινο διράνι,
σαν άλιφο τουνέσι που κιράνει...
Το σονέττο μας το συστήνει η κ. Simona Ventura.
Ποτέ μου δεν συμπάθησα τον Λαπαθιώτη, αλλά ομολογώ ότι τόσο κακόγουστο αστείο ούτε κι απ΄αυτόν το περίμενα! Υπάρχουν κι άλλα παρόμοια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει κι άλλο και σας στο στέλνω
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαράτομα το ρέφαγγο νιμούσα
και σίτωνα μιαν άμονη ταμιά
το μίτωνο του νου κηροτομούσα
και κρίτωνα περίτοκα λιμιά
Ανάλεθα την κόπη της παλίδας
κι ανέλιζα στον κρόταλο νεριά
πυραύλιζα τα κρίτα της χιαλίδας
σαν να 'τρυφαν στην Απολλωνεριά
Γερμίζανε στα λίβα οι σταγέρες
και φώλιζαν απύριστα κουριά
μανούσαν οι αλάμιαστες λαγέρες
κι απά στα πωροχτένιστα μαγόνια
σταλάρανε οικάρμες τα φουριά
κι αλάρμεναν περιά τα μελαγόνια
Έχω μια εμμονή όταν βλέπω στιχουργήματα της Έλενας να ζητώ από τον φίλο μου τον Αντώνη Παπαϊωάννου να της γράψει κάτι. Της αφιερώνει λοιπόν μια ακόμα μετάφραση στο Μαδριλένικο που διαβάσαμε στο μπλόγκ λίγες μέρες πριν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκεί που τα σοκάκια συναντιούνται
και κρύβουνε της θάλασσας την κοίτη
εκεί που βγαίνουν όσοι κυνηγιούνται
Ας πούμε πως μιλώ για τη Μαδρίτη
Εκεί που ο πόθος μ' ασανσέρ πετάει
στα ύψη κι εγώ πέφτω σε μια κρύπτη
αφού η ζωή σε μια γωνιά με παρατάει
Ας πόυμε πως μιλώ για τη Μαδρίτη
Τα κορίτσια δεν θέλουνε να γίνουν
πριγκίπισες να μένουνε στο σπίτι
και τ' αγόρια τη θάλασσα για τζιν την πίνουν
Ας πούμε πως μιλώ για τη Μαδρίτη
Για ψυχανάλυση πουλάκια φτερουγίζουν
και μάταια ζητούν αποσπερίτη
στο δρόμο ασθενοφόρα και σφυρίζουν
Ας πούμε πως μιλώ για τη Μαδρίτη
Ο ήλιος μια σόμπα έτοιμη να σκάσει
μια σύριγγα πάνω στο νεροχύτη
και η ζωή ένα μετρό που χει περάσει
Ας πόυμε πως μιλώ για τη Μαδρίτη
Κι ο θάνατος αν έρθει ας κοπιάσει
στο Νότο να με πάνε που χω σπίτι
Εδώ κανείς δεν έχει πλέον βάση
Ας πούμε πως μιλώ για τη Μαδρίτη
προς Μένανδρο+έλενα+γιώργο κεντρωτή
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπετε; Το ποίημα σιγά σιγά γίνεται ποίημα!
Μάλλον από τούτο ξεκίνησαν όλα:
ΑπάντησηΔιαγραφήJABBERWOCKY
by Lewis Carroll
(from Through the Looking-Glass and What Alice Found There, 1872)
'Twas brillig, and the slithy toves
Did gyre and gimble in the wabe:
All mimsy were the borogoves,
And the mome raths outgrabe.
"Beware the Jabberwock, my son!
The jaws that bite, the claws that catch!
Beware the Jubjub bird, and shun
The frumious Bandersnatch!"
He took his vorpal sword in hand:
Long time the manxome foe he sought --
So rested he by the Tumtum tree,
And stood awhile in thought.
And, as in uffish thought he stood,
The Jabberwock, with eyes of flame,
Came whiffling through the tulgey wood,
And burbled as it came!
One, two! One, two! And through and through
The vorpal blade went snicker-snack!
He left it dead, and with its head
He went galumphing back.
"And, has thou slain the Jabberwock?
Come to my arms, my beamish boy!
O frabjous day! Callooh! Callay!"
He chortled in his joy.
'Twas brillig, and the slithy toves
Did gyre and gimble in the wabe;
All mimsy were the borogoves,
And the mome raths outgrabe.
@ joe granz: Όχι, του Λαπαθιώτη δεν υπάρχει άλλο. Άλλων ναι, υπάρχουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ μαριλού καλάβρια: Σας καταλάβαμε, φιλτάτη, / ναι, μα τον Τουτάτη!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ μένανδρος: Θούπερ, θενιόρ!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ joe granz: ... γιατί σιγά-σιγά και όχι μάνι-μάνι;
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Filboid Studge: Ποιό από τα "όλα" ξεκίνησε από τον Κάρολ; Χαίρε!
ΑπάντησηΔιαγραφήπρος Γ.Κ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καλό αργεί να γίνει. Άμα σκεφτεί κανείς απο πόσο μέτρια μετάφραση ξεκινήσαμε...
@ Joe granz: Ο καθένας έχει την άποψή του. Δεν ήταν καθόλου μέτρια η μετάφραση, από την οποία ξεκινήσαμε. Τουλάχιστον αυτό πιστεύω εγώ. Πάσα αντίρρηση (όχι μεν σώνει και καλά δεκτή), αλλά πάντως σεβαστή. Να μας επισκέπτεσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε, ώρα μου κι εμένα να εμφανιστώ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ' αρχάς θέλω να ευχαριστήσω το "Μένανδρο" και το φίλο του τον Παπαϊωάννου που πάντα με σκέφτονται και μου αφιερώνουν τους ωραίους τους στίχους! Ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτοί δηλαδή...Ουπς! Παράπονο είναι αυτό;
Εν πάση περιπτώσει, πάντα χαίρομαι να διαβάζω στίχους σας και χαίρομαι που οι δικοί μου προκαλούν μιαν "απάντηση". Εύχομαι να συνεχίσει έτσι!!
Τους θερμούς μου χαιρετισμούς φίλτατοι!
@Joe Granz:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ θα συμφωνήσω με το maestro: γιατί σιγά-σιγά; Με μιας έχουμε τρεις μεταφραστικές εκδοχές για ένα και το αυτό ποίημα. Αρκετοί, πιστεύω, θα 'θελαν να 'ναι στη θέση του Sabina..
Την καλησπέρα μου!