ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΝΑΣΑ

ΘΕΟΤΟΚΗΣ ΖΕΡΒΟΣ


Μ’ ΕΠΙΜΟΝΗ ΣΕ ΜΙΑ ΧΑΜΕΝΗ ΑΛΛΗΛΟΥΧΙΑ

Έχουμε μέσα μας το φόβο του καλοκαιριού
τα φονικά σπαθιά του λυγισμένα σε σκοτεινό ασημί
κι ανάμεσά μας την ανάσα δύσκολη.
Κι όλα ν’ αχνοσαλεύουνε μες στην απόπνοια –
σαν όνειρο που ξόδεψε το κύρος του
στις κνήμες να χαϊδεύεται μια κούραση.

Μας σακατέψανε τόσο λευκά τα μεσημέρια
σε δρόμους που ήταν μια φορά κι ερήμωσααν
ασβεστωμένη η υπόσχεση στους τοίχους.



Από το βιβλίο: Θεοτόκης Ζερβός, «Εθελοντική κάθοδος», Εκδόσεις έψιλον, Κέρκυρα 1991, σελ. 27.