ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ ΠΟΙΗΜΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΟΙΗΤΗ

ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ


ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ 1900-1944 (22 ΙΟΥΛΙΟΥ)

Το ποίημα αυτό δεν πρόκειται να μείνει –
είναι, όπως λένε, "περιστασιακό".
Εδώ γύρω, παλιά, είχε ένα καμίνι
που 'βγαζε Αρχαίους Θεούς αρματωμένους
με κεραυνούς. Σήμερα με φακό
ψάχνεις να βρεις τα ερείπια του τεμένους.

Όταν πήγαν τον Θεό μου στην αγχόνη,
εγώ ήμουν μόλις έντεκα χρονώ.
Στο σπίτι είχε "περσέψει" ένα κουπόνι,
κι αβγάτισε ολωνών μας η μερίδα…
(Το "νέο" το βρήκαμε κάποιο πρωινό
σε –"γερμανόφωνη"– μια εφημερίδα…)



Ο πατέρας του Νίκου Παπαδόπουλου, Παναγιώτης, είχε απαγχονισθεί από τους Γερμανούς.

Από το βιβλίο: Νίκος Παπαδόπουλος, "In modo misto genuino (Ποιήματα 1964-2005)", ύψιλον / βιβλία, Αθήνα 2005, σελ. 113.
Ο πίνακας, που συνοδεύει την ανάρτηση, είναι του Φραντίσεκ Κούπκα.