PABLO NERUDA
ΕΤΣΙ ΕΙΜΑΣΤΕ
Ἂν ξέρετε ἐσεῖς πῶς γίνεται,
νὰ μοῦ τὸ πεῖτε κι ἐμένα, ἢ μὴ μοῦ τὸ λέτε
γιατί, ἂν καὶ ἀργά, ἔχω καταλάβει
πὼς δὲν τὸ ξέρω, οὔτε θὰ τὸ μάθω,
καὶ ἀπ᾽ τὸ πολὺ τὸ νὰ μὴν ξέρω
ἐπιζώντας τῆς ἀγνοίας μου ἐκεῖνοι
πιστέψαν πὼς ἐγὼ τὸ ἤξερα.
Προσωπικῶς τοὺς πίστευα γιὰ ψεῦτες,
ἀλλὰ μετὰ τὴ συμφορὰ
τὸ ψέμα τους ἔγινε ἡ δική μου ἀλήθεια.
(Πῶς γίνεται γιὰ νὰ ξέρεις;
Καὶ γιὰ νὰ μὴν ξέρεις πῶς γίνεται;
Οἱ δὲ σοφοὶ τοῦ ψεύδους —ἐρωτῶ—
ἐξακολουθοῦν νὰ λένε τὴν ἀλήθεια;)
Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου