ΨΑΛΜΟΣ 4

 

ΑΠΟ ΤΟ ΨΑΛΤΗΡΙ

 

ΨΑΛΜΟΣ 4

 

1.      Όποτε, Θεέ της δικαιοσύνης μου, σ’ επικαλέστηκα, με ευμένεια εσύ με άκουσες· στις θλίψεις μου παραμυθία μού χάρισες.

2.      Σπλαχνίσουμε τώρα και άκουσε ξανά την προσευχή μου.

3.      Ω γιοί εσείς των ανθρώπων, ώς πότε θα έχετε σκληρή και βαριά την καρδιά σας; Γιατί αγαπάτε τη ματαιότητα και γυρεύετε το ψεύδος; (Διάψαλμα)

4.      Πλην όμως μάθετε ότι ο Κύριος διάλεξε με τρόπο θαυμαστό ποιός είναι ο αφοσιωμένος του. Και μάθετε ακόμα ότι ο Κύριος θα με ακούσει, όταν με κραυγές βγω εγώ να του μιλήσω.

5.      Μπορεί δικαίως καμιά φορά να οργίζεσθε, αλλά μην αμαρτάνετε απέναντι στον Θεό, μην δείχνεσθε ασεβείς. Ό,τι λέτε με τον νου σας να το ελέγχετε κατανυκτικώς τη νύχτα στο κρεβάτι σας. (Διάψαλμα)

6.      Και να προσφέρετε δικαιοσύνη ως θυσία, για να μπορείτε να ελπίζετε στον Κύριο.

7.      Πολλοί λένε: ποιός θα μας δείξει το καλό και τα αγαθά; Στην όψη μας επάνω εσημειώθηκε κι έλαμψε το φως του προσώπου σου, Κύριε.

8.      Εχορήγησες τόση ευφροσύνη στην καρδιά μου, που δεν θα μπορούσαν να τη δοκιμάσουν οι πολέμιοί μου, ακόμα κι αν είχαν δικό τους όλο το στάρι, το κρασί και το λάδι.

9.      Ειρηνικά θα πλαγιάσω τώρα και θα κοιμηθώ πολύ βαθιά, διότι, κι αν είμαι μόνος μου, ελπίζω και πιστεύω, Κύριε, ότι με έχεις ήδη κάμει κατοικία δική σου.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.