ΨΑΛΜΟΣ 1

 

ΑΠΟ ΤΟ ΨΑΛΤΗΡΙ

 

ΨΑΛΜΟΣ 1

 

1.      Μακάριος όποιος ουδέποτε πήγε σε συνάξεις ασεβών ούτε και κοντοστάθηκε σε οδούς αμαρτωλών ούτε και κάθισε ποτέ του σε καθέδρα λοιμών.

2.      Αντί για όλα τούτα αυτός τον νόμο θέλει και ευλαβείται του Κυρίου, και του Κυρίου τον νόμο μελετάει νύχτα και μέρα, και πάντα τον θυμάται.

3.      Κι έτσι πάντοτε θά ’ναι σαν το δέντρο εκείνο που έχει στις διεξόδους φυτευτεί των υδάτων, και που θαν του δώσει τους καρπούς του, όταν έλθει η εποχή και η ώρα, ενώ εσαεί θα μένει αειθαλές, καταπράσινο· και όσα πράττει αυτός καλό θα έχουνε το τέλος, ευτυχή την έκβαση.

4.      Άλλη πορεία θα έχουν οι ασεβείς, άλλη: σαν το αχυράκι που το αναρπάζει ο άνεμος και από προσώπου γης το εξαφανίζει, έτσι θά ’ναι κι αυτοί.

5.      Γι’ αυτό και την ώρα της κρίσεως οι ασεβείς δεν θα βρεθούν να στέκονται όρθιοι και οι αμαρτωλοί δεν θα παρίστανται στων δικαίων τη σύναξη·

6.      διότι γνωρίζει ο Κύριος την οδό των δικαίων, των δε ασεβών η οδός στην καταστροφή οδηγεί, στην απώλεια.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.