ΠΑΛΗ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΝΔΗΣ

ΠΑΛΗ

Πάλη Λεόντων λάγνων πάλη στα σεντόνια,

αφόντας τα θηράματα ξεχάσαν

κορμιών οπού λευκάζουνε σαν χιόνια

και προ πολλού την ηδονή τους μάσαν

Τα μέλη, ασπαίροντα, φωσφορικά

–όπου άλλοτε φωλιάζαν ματαιώσεις–

Μέλη ρουμάνια ε ω σ φ ο ρ ι κ ά

που θέλουνε κι επιτελούν ενώσεις,

δρέποντας δέρατα πυκνών βοστρύχων

 και άλαλα στην καύλα τους οργώντας,

 οργώνοντας ηχούς αήχων ήχων,

ολάκερο το ε ί ν α ι τους δονώντας

 Επιτελέσματα ιλίγγου θείου,

μ’ αυτή τη χάρη του σεισμού που ενσκήπτει

σε βάθη απροσμέτρητα του αιδοίου

και τη χαρά του δεξιοτέχνη ρίπτη:

σπέρνεται σπέρμα –τέρμα τώρα οι πάσες–

εντός της ανοιχθείσης πια λουρίδος

 Κι ακόμα πιο βαριές τους οι ανάσες,

φχαριστημένοι πια κωλοτρυπίδος