ΙΣΤΟΡΙΑ
ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ
Δια
γενεών τε και γενεών ανέδειξαν,
καθόρισαν
οι άνθρωποι τη νύχτα.
Εν
αρχή ην η τύφλωσις και ο όνειρος ύπνος
και
αγκάθια που πληγώναν το γυμνό το πόδι
και
των λύκων ο τρόμος.
Ουδέποτε
θα μάθουμε τη λέξη ποιός εχάλκεψε,
το
σκοτεινό να ονομάσει διάλειμμα
που
το λυκόφως απ’ το λυκαυγές χωρίζει·
και
ουδέποτε θα μάθουμε πότε έγινε αριθμός
του
έναστρου διαστήματος.
Τον
μύθο της άλλοι τον εγέννησαν.
Την
έκαναν μητέρα των ήρεμων Μοιρών
που
κλώθουνε τα ριζικά, τα πεπρωμένα,
και
της εσφάζαν μαύρα πρόβατα θυσία
και
τον αλέκτορα που το δικό της τέλος προαγγέλλει.
Οίκους
τής προσέφεραν οι Χαλδαίοι δώδεκα·
και
οι Στωικοί κόσμους απείρους.
Λατινικοί
εξάμετροι τής δώσαν σχήμα και μορφή,
όπως
και του Πασκάλ ο τρόμος.
Ο
Λουίς δε Λεόν την είδε λίκνο
της
ταραγμένης του ψυχής.
Εμείς
τώρα πάλι τη νιώθουμε αστείρευτη
σαν
παλιό κρασί,
και
όποιος τη σκεφτεί τον πιάνει ίλιγγος,
και
ο χρόνος την έχει αιωνιότητα καργάρει.
Και
να σκεφτείς πως καν δεν θα υπήρχε
Δίχως
τούτα μας τα λεπταίσθητα όργανα: τα μάτια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου