ΣΤΟΝ ΛΟΥΙΣ ΝΤΕ ΚΑΜΟΕΝΣ

JORGE LUIS BORGES

ΣΤΟΝ ΛΟΥΙΣ ΝΤΕ ΚΑΜΟΕΝΣ

Χωρίς οργή ή οίκτο ο χρόνος τα σπαθιά σκουριάζει

τα ηρωικά. Φαρμακωμένος τώρα, πένης

γυρίζεις στην πατρίδα νοσταλγός, πηγαίνεις

τον θάνατο, αρχηγέ, να βρεις αυτόν που μοιάζει

σ’ εκείνην. Και στην ερημιά τη μαγεμένη

το πορτογαλικό άνθος τελικώς ηττήθη,

ο δε άγριος Ισπανός, που άλλοτε ενικήθη,

την πτέρυγά σου απείλει την εκτεθειμένη.

Να ξέρω θά ’θελα αν εκεί, στην όχθη σου όντας

την έσχατη, έχεις ταπεινά κατανοήσει

πως όλα τα σπουδαία ( : Ανατολή και Δύση,

σημαίες και όπλα) που χαθήκαν πολεμώντας,

θα διαιωνίζονταν (μακριά από λωλάδα

ανθρώπινη) στη λουζιτανική σου Αινειάδα.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.