ΤΟ ΤΑΒΛΙ ΜΕ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΕΤΡΑΤΟΣ

ΤΟ ΤΑΒΛΙ ΜΕ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

– Τι μού ’φερες;

– Ένα καινούργιο. Να το πω;

– Κάτσε και λέγε.

– Λοιπόν ακούστε, φίλοι μου.

Πρώτα θα πει αυτός τί έγραψε απόψε.

Μετά εγώ.

Εσείς θα κάνετε υπομονή

καθώς θα γεμίζουμε αυτός κι εγώ τ’ αφτιά σας

με ήχους λέξεων.

Ύστερα θα μας πείτε

τί σας ευχαρίστησε περισσότερο.

Εμπρός λοιπόν.

Δέστε. Ανοίγουμε τα χειρόγραφά μας

            σαν το τάβλι.

Πρώτη ζαριά ποιός θα ρίξει;

Ύστερα μάνα και παραμάνα

εξάρες ντόρτια ασόδυα.

Άσπροι κύβοι με τελείες μαύρες.

Να η στίξη.

Έτσι κροτούν τα ποιήματα σαν κόκαλα

στο ξύλινο κασόνι. Απομεσήμερο.

– Κέρνα τα ούζα.

10.1.2016