RAINER MARIA RILKE
[ΕΣΥ,
ΜΟΝΑΧΙΚΕ ΜΟΥ ΦΙΛΕ…]
Εσύ,
μοναχικέ μου φίλε, είσαι έτσι, διότι κάτι…
Εμείς με λέξεις
κάνουμε και με δακτύλων δείξεις
τον
κόσμο βαθμηδόν δικό μας, κι εκφωνούμε νύξεις
για
το πιο αδύναμο και άκρως επικίνδυνο κομμάτι.
Ποιός
με το δάχτυλό του αρώματα και οσμές σού δείχνει; –
Ωστόσο
απ’ τις δυνάμεις, που μας απειλούν, νομίζεις
πολλές
πως νιώθεις… τους νεκρούς πως ξέρεις να γνωρίζεις…
μα
τρέμεις, σαν φαντάζεσαι πως κάποιος ξόρκια ρίχνει.
Δες,
τώρα πρέπει να ξανασυνδυαστούνε πίσω
κομμάτια
σκόρπια με πηλίκα – σαν νά ’ναι όλον λέμε.
Να
βοηθηθείς, αδύνατον! Πλην όμως, φύτεψέ με,
αλλ’
όχι στην καρδιά σου! Ευθύς φυτρώνω, κι έχω χάρη
το
χέρι του κυρίου μου με λόγια να
οδηγήσω
και
να πω: Εδώ. Ιδού ο Ησαύ, ντυμένος το τομάρι.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου