Πέμπτη 17 Αυγούστου 2017

ΗΜΙΦΩΣ




RENÉ CHAR


ΗΜΙΦΩΣ

Ήμουν σ’ έν’ από ’κείνα τα δάση όπου ο ήλιος δεν μπορεί να τρυπήσει και νά ’μπει μέσα, μα όπου, τη νύχτα, τα τρυπούν και μπαίνουνε τ’ άστρα. Τούτος ο τόπος δεν είχε άδεια να υπάρχει, μόνο και μόνο επειδή η ιερά εξέταση των κρατών είχε παραμελήσει το θέμα του. Οι δε εγκαταλελειμμένες δουλείες αποτελούσαν για μένα σημάδια της περιφρόνησής τους. Ο βραχνάς της επιβολής ποινών μού είχε αφαιρεθεί. Τόπους-τόπους η ανάμνηση μιας δύναμης εθώπευε τη χωριάτικη φούγκα της χλόης. Κυβερνιόμουν δίχως να το ξέρω, μέσα όντας σε παραφορά γαλήνια. Ήμουν το ταίρι των πραγμάτων που ’χαν ένα μυστικό και κρατιότανε κάτω απ’ την αχτίδα μιας φτερούγας. Το ουσιώδες, ως επί το πλείστον, ποτέ δεν γεννιέται, και όσοι το κατέχουν δεν γίνεται να το ανταλλάξουν δίχως να πάνε άπατοι. Ουδείς συναινεί στο ν’ απολέσει ό,τι κατάχτησε με την αιχμή του πόνου του! Διαφορετικά θα ήταν η νιότη και η χάρη, πηγή και δέλτα θά ’χανε την ίδια διαύγεια.
  Ήμουν σ’ έν’ από ’κείνα τα δάση όπου ο ήλιος δεν μπορεί να τρυπήσει και νά ’μπει μέσα, μα όπου, τη νύχτα, τα τρυπούν και μπαίνουνε τ’ άστρα με αφορμή εχθρότητες ασυμφιλίωτες.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου