JUAN
CALZADILLA
ΟΙ
ΛΕΞΕΙΣ
Δεν
ξέρω αν αναγνωρίζουν οι λέξεις
όσο καλά και το ψωμί τη θέση του στο τραπέζι.
Αν έχουν ένστικτο να ξεχωρίζουνε τον κάτοχό τους
με όση ακρίβεια το κάνει
και του σκύλου η όσφρηση.
Αν όπως το ψωμί και το κρασί κατέχουν
θέση ορισμένη στο τραπέζι
και αν δίνουν τη ζεστασιά τους στα σίγουρα χέρια
κάποιου που ξέρει ετούτη τη στιγμή
τί είναι αυτό που επιθυμεί. Αν ζουν στο έλεος
εκείνου που αναμένεται απ’ αυτές
κι αν είν’ έτοιμες να μας το εμπιστευθούν,
όταν τους το ζητήσουμε,
το ποίημα. Ή αν, λιγότερο γενναιόδωρες απ’ το ψωμί,
με δισταγμό μόνο και με οργή, αλλά σοφές εν τέλει,
όσο καλά και το ψωμί τη θέση του στο τραπέζι.
Αν έχουν ένστικτο να ξεχωρίζουνε τον κάτοχό τους
με όση ακρίβεια το κάνει
και του σκύλου η όσφρηση.
Αν όπως το ψωμί και το κρασί κατέχουν
θέση ορισμένη στο τραπέζι
και αν δίνουν τη ζεστασιά τους στα σίγουρα χέρια
κάποιου που ξέρει ετούτη τη στιγμή
τί είναι αυτό που επιθυμεί. Αν ζουν στο έλεος
εκείνου που αναμένεται απ’ αυτές
κι αν είν’ έτοιμες να μας το εμπιστευθούν,
όταν τους το ζητήσουμε,
το ποίημα. Ή αν, λιγότερο γενναιόδωρες απ’ το ψωμί,
με δισταγμό μόνο και με οργή, αλλά σοφές εν τέλει,
παραδίδουν
τη σκοτεινή και τρομερή ζωή τους
σε όσους τις πολιορκούν και με πείσμα δοκιμάζουν
σε όσους τις πολιορκούν και με πείσμα δοκιμάζουν
να
τους ξεκλειδώσουν τα μυστήρια,
να
τα φανερώσουνε και σε άλλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου