ΡΙΤΣΟΣ!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

ΑΠΟ ΤΟ «ΤΕΡΑΤΩΔΕΣ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ»

[…] κι εγώ είμουν πάνω απ’ όλα ο λογικότερος τρελός και

  συμπεριφερόμουνα όπως μου γουστάρει […]

και κουδούνιζα ολόκληρος σαν έναστρος υγιεινός ουρανός

  πάνω απ’ τον κόσμο και μέσα στον κόσμο […]

όμως αυτό ακριβώς δε μου το συχωρέσανε ποτές οι στέρφοι

  οι φθονεροί κ’ οι ανίδεοι

κ’ εκείνοι οι δόλιοι φραγκοφτιασιδωμένοι τελειόφοιτοι

  Σχολών Φιλελλήνων

διπλωματούχοι της Σορβόννης του Καίμπριτζ του Χάρβαρντ

και κόμπαζαν και μου σφεντόνιζαν πέτρες

και λέγαν πως δεν έχω ιδέαν απ’ το ξυνὸν και το ἓν ὄν

  του ιερατικού Ηρακλείτου

και μ’ ακοντίζανε οι νωθροί τις κατηγόριες του κομπογιαννίτη

  και του πολυγράφου

κι από κοντά τους σεγκοντάριζαν γαυγίζοντας τα σκυλιά

  της Ασφάλειας

όμως εγώ χαμογελούσα κ’ έκρυβα κάτω απ’ το κρεβάτι μου

  τις εννιά μου χιλιάδες περιστέρια […]

Από την ποιητική συλλογή: Το Τερατώδες αριστούργημα (1977).

Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Γίγνεσθαι», Κέδρος, Αθήνα 1983, σελ. 397.