Τρίτη 9 Μαΐου 2017

ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΕΛΑΨΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΜΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ




ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ


[ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΕΛΑΨΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΜΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ]

Όταν το μελαψό μετάλλευμα της νύχτας
διηνεκές επίμονο έμβρυο
εκλιπαρεί το υπόλοιπο της κύησης
που αστράφτει περασμένο στο λαιμό
όπως η πείνα στα εντόσθια
πρόγονε εαυτέ μου πόσα θά ’πρεπε να πω
γι’ αυτά τα σπλάχνα σε κάθειρξη;

πόσα να πω
για την ειρκτή στο όνειρο
όταν η θάλασσα ανέκκλητη ανασύρει
την απόκρημνη παλάμη του θεού
γεμάτη αρχαία ναυάγια και πεταλίδες
όταν τα σάστισες
που στο πλευρό σου ταίριασε το εύρημα
και φωταψία στο βυθό του ο αύγουστος
χταπόδι κάρφωσε το νου με το καμάκι

πόσα να πω όταν προέκταση ναυάγιου
εντός μου η νύχτα ταξιδεύει
όταν σαν έλασμα φεγγοβολά
στα ύφαλα του ονείρου η αρμύρα


Από την ποιητική συλλογή «Η κλίμακα του λίθου».
Από το βιβλίο: Έκτωρ Κακναβάτος, «Ποιήματα 1943-1987», Εκδόσεις  Άγρα, Αθήνα, 2010, σελ. 62.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου