CATULLUS
ΟΥΤ’
ΕΝΑΝ ΠΑΙΔΑΡΟ Σ’ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΡΩΜΗ
Ούτ’
έναν παίδαρο σ’ ολόκληρη τη Ρώμη…
ούτ’
έναν γκόμενο καλό μες στις χιλιάδες
που
τριγυρνούν, Γιουβέντιε,… που σουλατσάρουν,
δεν
μπόρεσες εσύ, παιδάκι μου, να βγάλεις;!
Πώς
έπεσες… πώς ξέπεσες σ’ αυτόν τον
ψόφιο;…
σ’
αυτό το τρύπιο χούφταλο, τον χλεμπονιάρη
τον
κλαρινογαμπρό απ’ το Πίσαυρο, που θέλει
ρωμαίος
να περνιέται; – η χρυσωμένη η μούμια!
Και
δεν μας έφτανε ό,τι εγίνηκε, ήρθε κι άλλο:
τον
έκανες κι αφέντη της καρδιάς σου,… κύρη…
–
κωλοπιλάλα, βρε! μη χάσεις το λαχείο!
Μα δεν καταλαβαίνεις τί έγκλημα διαπράττεις;!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου