Η ΑΣΠΡΟΝΤΥΜΕΝΗ

ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ

Η ΑΣΠΡΟΝΤΥΜΕΝΗ

Μορφή μαρμάρινη
Κτήμα θανάτου
Μέσα στην κρύπτη
Σηκώνει όνειρο
Το ίδιο κορμί της
Και μόνη βλέπει
Τον εαυτό της
Σε νέο σύμπλεγμα
Με τον καλό της.
Κι ανάσα πάλι
Να το ξυπνάει

Κι εκεί αφησμένη
Και ξαπλωμένη
Λίγο πιο πέρα
Σε άλλη σφαίρα
Πάλι το βλέπει
Να ανεβαίνει
Το ίδιο σύμπλεγμα
Του έρωτά της.
Χτύπος ακούγεται
Στα σωθικά της

Τα βλέφαρά της
Τώρα τ’ ανοίγει
Πνοή και στέκεται
Λίγο ακόμη
Στη μέρα εκείνη
Το όνειρό της.

Έτσι θα φτάσει
Με πόθο αγάπης
Στην πάνω πλάση
Η Ροδαλίνα

Χορτάρι πάτησε
Το ελαφρό πόδι

Από το βιβλίο: Ελένη Βακαλό, «Το άλλο του πράγματος (Ποίηση 1954-1994)», Εκδόσεις Νεφέλη, 1995, σελ. 206.