ΜΙΑ ΠΥΞΙΔΑ

JORGE LUIS BORGES

ΜΙΑ ΠΥΞΙΔΑ

Τα πράγματα όλα ανεξαιρέτως είναι λέξεις: μία

ιδιόλεκτος που Κάποιος ή Κάτι, βράδυ και πρωί,

τη βάζει να συγγράφει τη μπουρδολογία την αχανή

που λέγεται Παγκόσμια Ιστορία. Με αταξία

η Ρώμη, η Καρχηδόνα, εγώ, εσύ, αυτός περνούν, και μία

της ζωής μου τάση που δεν συλλαμβάνω: η αγωνία αυτή

νά ’σαι αίνιγμα και τυχηρό, μα και κρυπτογραφία απτή

μες στο κομφούζιο που συνέχει τη Βαβυλωνία.

Του αρρήτου πίσω από τα ονόματα υπάρχει η χώρα·

να τρεμουλιάζει σήμερα ένιωσα ο ίσκιος του και τώρα

τούτη τη μπλε βελόνα (ανάλαφρη, όλο φως) σκουντάει

και απλώνει τα όριά της ώς την άκρη της θαλάσσης

με κάτι από ρολόι σ’ ενός ονείρου τις διαστάσεις

και κάτι από πουλί που, ενώ κοιμάται, φτερακάει.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

************************

UNA BRUJÚLA

Todas las cosas son palabras del
idioma en que Alguien o Algo, noche y día,
escribe esa infinita algarabía
que es la historia del mundo.En su tropel

pasan Cartago y Roma, yo, tú, él,
mi vida que no entiendo, esta agonía
de ser enigma, azar, criptografía
y toda la discordia de Babel.

Detrás del nombre hay lo que no se nombra;
hoy he sentido gravitar su sombra
en esta aguja azul, lúcida y leve,

que hacia el confín de un mar tiende su empeño,
con algo de reloj visto en un sueño
y algo de ave dormida que se mueve.