ΒΡΕΧΕΙ ΠΑΛΙ ΑΠΟΨΕ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΑΔΗΣ

[ΒΡΕΧΕΙ ΠΑΛΙ ΑΠΟΨΕ]

Βρέχει πάλι απόψε
μέρες Σεπτεμβρίου φετινές
μα οι σταγόνες πέφτουνε
σε χρόνια ασύμμετρα και μακρινά
στα μάτια σου Μυρτάλη

βρέχει
κι όμως δεν είναι το βρεγμένο χώμα
που ανασαίνω
μα η μυρωδιά απ’ τα μαλλιά σου
η μυρωδιά από καπνό βιβλίων διαβασμένων
κι από τ’ απόμακρο τριαντάφυλλο
των παιδικών μου χρόνων
είναι απ’ το γάλα το ζεστό
κι από τα δάκρυα
είναι από ξύλο κόκκινο
μελάνι
όνειρο
και μοναξιά

βρέχει σε όλες τις γυναίκες
που αγάπησα

Από το βιβλίο: Γιάννης Ευσταθιάδης, «Ποιήματα 1975-1998», ύψιλον / βιβλία, Αθήνα 2004, σελ. 104.