ΝΥΚΤΕΡΙΝΟ

OCTAVIO PAZ

ΝΥΚΤΕΡΙΝΟ

Σκιά, των φωνών σκιά ριγηλή.

Μάρμαρα κατεβάζει ο ποταμός πνιγμένα.

Πώς να μιλήσεις για τον σκοτωμένο αέρα,

για τις ορφανεμένες λέξεις,

πώς να μιλήσεις για τον ύπνο;

Σκιά, των φωνών σκιά ριγηλή.

Των ορθωμένων κρίνων κλίμακα μαύρη.

Πώς να μιλήσεις για τα ονόματα, τ’ αστέρια,

για των νυκτερινών κλειδοκυμβάλων τ’ άσπρα πουλιά

και για της σιωπής τον οβελίσκο;

Σκιά, των φωνών σκιά ριγηλή.

Αγάλματα γκρεμισμένα στο φεγγάρι.

Και πώς να πεις, πές μου, καμέλια,

ο άνθος το λιγότερο ανάμεσα σε όλα τα άνθη,

πες πώς να πεις τις λευκές σου γεωμετρίες;

Πώς να πεις, αχ Ύπνε, τη σιωπή σου που φωνάζει;

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

***********************

NOCTURNO

Sombra, trémula sombra de las voces.
Arrastra el río negro mármoles ahogados.
¿Cómo decir del aire asesinado,
de los vocablos huérfanos,
cómo decir del sueño?

Sombra, trémula sombra de las voces.
Negra escala de lirios llameantes.
¿Cómo decir los nombres, las estrellas,
los albos pájaros de los pianos nocturnos
y el obelisco del silencio?

Sombra, trémula sombra de las voces.
Estatuas derribadas en la luna.
¿Cómo decir, camelia,
la menos flor entre las flores,
cómo decir tus blancas geometrías?

¿Cómo decir, oh Sueño, tu silencio en voces?