ΜΑΡΙΑ ΚΥΡΤΖΑΚΗ
[ΣΑΝ ΤΗ ΣΥΝΟΧΗ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ]
Σαν τη συνοχή των ονείρων
Σαν περασμένη από βελόνα κόμπος
Κι άγριος βήχας
Σαν σίδερα που τρίβονται αναμεταξύ τους
Γυρεύω λοιπόν αυτή τη λέξη που θα με ενώσει
Και θα βγούνε σαν σύνθημα τα φίδια από τις τρύπες τους
Τα κεφάλια τους κύκλος συμπαγής αρρώστια
Που θα με δυσφημίσουν ότι εγώ ζωγράφισα τα λόγια
Αφού πρωτύτερα τα άδειασα απ’ τις πράξεις τους
Από το βιβλίο: Μαρία Κυρτζάκη, «Η γυναίκα με το κοπάδι», ύψιλον
/ βιβλία, Αθήνα 1982, σελ. 12.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου