Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ




KRISZTINA TÓTH (1967)


ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Σ’ ένα βιβλίο του ποιητή, που τώρα πια δε ζει,
στο ποίημα που μια γυναίκα εξιστορεί
– και που κι αυτή δεν είναι τώρα πεθαμένη, σαν ένα
ανθάκι ταπεινό
της γάτας μου τα ίχνη έχουν μείνει:

αθόρυβα σερνόταν πάντα εκεί, γιατί την ενδιέφερε
πολύ
ένα άνοιγμα στη φυλλωσιά
και παραμόνευε να βγει κάποτε το ποντίκι
(πάει καιρός που και η γάτα εκείνη έχει χαθεί),

κι αλήθεια, μέσα στα βάθη εκεί του χάρτινου του
τούνελ
κάτι αδιάκοπα σαλεύει:
πότε το ένα, πότε τ’ άλλο χώνουμε μες στη φυλλωσιά,
κάτι να εκμαιεύσουμε τυχαίο.



Μετάφραση: Vangi Szabó – Δημήτρης Χουλιαράκης.
Από το βιβλίο: «Η κοινή μας φούγκα – Ανθολογία νέων ούγγρων ποιητών», εισαγωγή Αλέξης Ζήρας, επιμέλεια Ρούλα Κακλαμανάκη, Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2010, σελ. 128.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου