ΣΑΝ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΠΑΛΙΟ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ

ΣΑΝ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΠΑΛΙΟ

Τα ξεπούλησα φτηνά,

το χαλί μου, τα ρούχα και το μπρίκι.
Είμαι άρρωστος παιδιά,

ο γιατρός μού συμβούλεψε ταξίδι.

Χα, κι είπα "γεια χαρά σου" στον Αντύπα
κι άφησα ξωπίσω μου μια τρύπα
κι άφησα ξωπίσω μου μια τρύπα
κι είπα "γεια χαρά σου" στον Αντύπα.
Όποιος αδελφός δεν συμφωνεί
ας έρθει κι ας μου δώσει ένα φιλί.

Τα καλύτερα παιδιά

κουράστηκαν και γύρισαν στο σπίτι.
Το ξημέρωμα αργεί

και δεν βρίσκεται παρέα για ξενύχτι.

Χα, στέκομαι στη στάση το βραδάκι
αχ, πάει το χρυσό καλοκαιράκι
αχ, πάει το χρυσό καλοκαιράκι
κι οι τουρίστες φορτωθήκαν το δισάκι.
Χέι νε ε νε...
Α να να να...

Σα ρεμπέτικο παλιό σβήνει η φωνή μου και σκορπάει.
Πουθενά στον τόπο αυτό η μπογιά μου τώρα πια δεν περνάει.

Χα, κι είπα "γεια χαρά σου" στον Αντύπα
κι άφησα ξωπίσω μου μια τρύπα
κι άφησα ξωπίσω μου μια τρύπα
κι είπα "γεια χαρά σου" στον Αντύπα.
Χέι νε ε νε...
ας έρθει κι ας μου δώσει ένα φιλί.