ΠΟΙΗΜΑ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ

ΑΝΝΑ-ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ

ΠΟΙΗΜΑ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ 
--------------------------------------------------------------------------------------------
Ή ΑΛΙΩΣ LET IT BE 
 

                στον Ρεημόν Κενώ

1. Οι επιθυμίες τα ταξίδια που κινάω στην τύχη;
Να χτυπούν στα σωθικά μου;

– η σαγήνη! του απέραντου κενού που ’χει στου πέλαου τα βάθη
η ακτή· η βιτρίνα στα παλιά υαλοπωλεία
στο τζάμι· θυμίζει κάτι απ’ του ταξιδιού μου τον καθρέφτη

«Να φύγεις για τ’ αλλού, ταξίδια να κινήσεις!» το κυανό στα μάτια μου που γράφει κάθε επιθυμία σαν προσευχή
«Να μείνεις σε όσα πρέπει να υπομείνεις!» – κάθε δωμάτιο στο σπίτι μου που βάφει κάθε μου επιθυμία σαν ενοχή

μες στο μελάνι· κι έχει κάτι απ’ της αγρύπνιας μου το νέφτι...

που ’χει λησμονηθεί· σαν το όνειρο μου μέσα στα βιβλία

–μες στη Μνήμη! το χτύπο κάθε ξημερώματος στα πάθη–

Να μείνω να μετράω τη μοναξιά μου;

Να μείνω να μετράω στους τοίχους μου την τύχη;

Στο τέλος το αποφάσισα

Να είναι προσευχή η επιθυμία αντί η επιθυμία ενοχή
Ας είναι

[Και το παλιό γραμμόφωνο έξω απ τον καθρέφτη
άρχισε να σφυρίζει Λετ ιτ μπί.]

2. Κι ο αντικατοπτρισμός του.

Να μείνω να μετράω στους τοίχους μου την τύχη;

Να μείνω να μετράω τη μοναξιά μου;
–μες στη Μνήμη! – το χτύπο κάθε ξημερώματος στα πάθη
που ’χει λησμονηθεί· σαν το όνειρο μου μέσα στα βιβλία
μες στο μελάνι· κι έχει κάτι απ’ της αγρύπνιας μου το νέφτι...
«Να μείνεις σε όσα πρέπει να υπομείνεις!» – κάθε δωμάτιο στο σπίτι μου που βάφει κάθε μου επιθυμία σαν ενοχή
«Να φύγεις για τ’ αλλού, ταξίδια να κινήσεις!» – το κυανό στα μάτια μου που γράφει κάθε επιθυμία σαν προσευχή

στο τζάμι· θυμίζει κάτι απ του ταξιδιού μου τον καθρέφτη
η ακτή· η βιτρίνα στα παλιά υαλοπωλεία
–η σαγήνη! του απέραντου κενού που ’χει στου πέλαου τα βάθη

Να χτυπούν στα σωθικά μου;

Οι επιθυμίες τα ταξίδια που κινάω στην τύχη;

Στο τέλος το αποφάσισα

Ας είναι ενοχή η επιθυμία αντί η επιθυμία προσευχή
Να είναι

[Και το παλιό γραμμόφωνο έξω απ τον καθρέφτη
άρχισε να σφυρίζει Λετ ιτ μπί.]