Τρίτη 9 Αυγούστου 2011

ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΠΟΘΩ


ANTONIO GAMONEDA


ΑΓΑΠΗ


Σ’ αγαπάω με τρόπο απλό:
σε σφιχταγκαλιάζω
σαν να υπήρχε στην καρδιά μου μέσα ένα ψίχουλο δικαιοσύνης
και σαν να μπορούσα να σου το δώσω εγώ με το σώμα.

Όταν σού σκαλίζω την κόμη,
κάτι όμορφο παίρνει μορφή στα χέρια μου ανάμεσα.

Δεν ξέρω σχεδόν τίποτα. Και το μόνο που ποθώ
είναι νά ’μαι μαζί σου νηφάλιος και νά ’μαι νηφάλιος
μ’ ένα χρέος μου άγνωστο
που μού πλακώνει κάθε τόσο την καρδιά μου.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

1 σχόλιο:

  1. Έξω από τις Διαλέκτους συλλαβίζεται ο Έρωτας,
    σαν φιλί, χάδι, ροή ποιήματος σε μορφή σταγόνας,
    και εκείνοι οι ΔΥΟ {ζευγάρι αιώνιο} συνθέτουν Δημιουργίες του Έρωτα,
    όσο Εμεις ακόμη τους στίχους διαβάζουμε ενός Ποιήματος
    και ριγούμε μεθυσμενοι!.....


    Σε φιλω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή