Τρίτη 9 Αυγούστου 2011
ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΠΟΘΩ
ANTONIO GAMONEDA
ΑΓΑΠΗ
Σ’ αγαπάω με τρόπο απλό:
σε σφιχταγκαλιάζω
σαν να υπήρχε στην καρδιά μου μέσα ένα ψίχουλο δικαιοσύνης
και σαν να μπορούσα να σου το δώσω εγώ με το σώμα.
Όταν σού σκαλίζω την κόμη,
κάτι όμορφο παίρνει μορφή στα χέρια μου ανάμεσα.
Δεν ξέρω σχεδόν τίποτα. Και το μόνο που ποθώ
είναι νά ’μαι μαζί σου νηφάλιος και νά ’μαι νηφάλιος
μ’ ένα χρέος μου άγνωστο
που μού πλακώνει κάθε τόσο την καρδιά μου.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Ετικέτες
ισπανοφωνη ποιηση,
ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ,
GAMONEDA (ANTONIO)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Έξω από τις Διαλέκτους συλλαβίζεται ο Έρωτας,
ΑπάντησηΔιαγραφήσαν φιλί, χάδι, ροή ποιήματος σε μορφή σταγόνας,
και εκείνοι οι ΔΥΟ {ζευγάρι αιώνιο} συνθέτουν Δημιουργίες του Έρωτα,
όσο Εμεις ακόμη τους στίχους διαβάζουμε ενός Ποιήματος
και ριγούμε μεθυσμενοι!.....
Σε φιλω...