Η ΝΕΚΡΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ


ΣΗΜΑΔΙΑ

Εδώ οι άγριες συκιές, οι άγριες πέτρες.
Πέρασε το βαθύ πουλί, φώναξε κι έφυγε·
έμεινε η βεβαιότητα του αιώνιου απαρασάλευτη –
αυτή που ετοίμασε τους πανέμορφους μάκαρες
χωρίς μνησικακία μες στη θνητότητά τους,
χωρίς υπεροψία μες στη νεκρήν αθανασία τους.

Οι πέτρινοι Άγιοι να χαμογελούν μέσα στο χώμα,
οι πολιούχοι της Μονοβασιάς έξω απ’ την ιστορία.


          Μονοβασιά, 13.VIII. 75.




Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Μονοβασιά», Κέδρος, Αθήνα 1982, σελ. 14.