Κυριακή 11 Μαΐου 2008
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΓΑΡΘΙΛΑΣΙΟΣ ΔΕΛΑΒΕΓΑΣ
GARCILASO DE LA VEGA
[Η ΕΛΠΙΔΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΞΥΠΝΑΕΙ]
Η ελπίδα μέσα μου για μια στιγμή ξυπνάει·
κατάκοπη κατόπιν χέρια-πόδια σέρνει
και του ληθάργου αφήνεται· κι ευθύς ως γέρνει,
σηκώνεται η απελπισιά που τυραννάει
σκληρά. Καρδιά μου, εσύ, καημένη, πώς πονάει
η εναλλαγή καλού-κακού και πώς σε φέρνει
στων άκρων τα άκρα;! Βάλε δύναμη όσο παίρνει
ν’ αντέξεις – ξέρεις πως την τρικυμία ακλουθάει η
γαλήνη πάντα. Δύναμη έτσι θε να πάρω
κι εγώ, και μάλιστα όση πρέπει, για να σπάσω
στα δυό με δυό μπουνιές βουνό ή να βγώ μπροστά
απ’ ό,τι εμπόδιο ή φυλακή να βρω το Χάρο
να τον νικήσω, τί είσαι Ε σ ύ όντως ν’ αποδείξω:
ιδέα γυμνή ή γυνή με σάρκα και οστά.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Η εικονιζόμενη ονομάζεται Valeria Mazza και είναι φίλη του ιστολογίου.
Ετικέτες
ισπανοφωνη ποιηση,
ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ,
ΣΟΝΕΤΤΟ,
GARCILASO DE LA VEGA
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Γιώργο, το ότι τελικά είσαι ένας αυτομόρφωτος ισπανιστής, σου δίνει το προνόμιο να τσακίζεις κυριολεκτικά τα ποιήματα των κλασικών...:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι κάτι ακόμα... Νονέττα μάλλον πρέπει να εισάγεις εσύ στα ελληνικά...πήρα το βιβλίο... Ποιός άλλος έχει κάνει, που μάλλον δεν το πιστεύω;
Αν βρω ευκαιρία θα δοκιμάσω καμιάν άσκηση, εννοείται αφιερωμένη σε σένα...
Να είσαι καλά.
@ γιώργος μίχος: Ερμηνεύω θετικά το "τσακίζεις" και σε ευχαριστώ από καρδιάς. Το "νονέττο" δεν το έχω δει πουθενά αλλού στη λογοτεχνία. Δικό μου είναι. Να "ασκηθείς" και να μου αφιερώσεις -ευχαρίστως το δέχομαι εκ των προτέρων- το αποτέλεσμα. Χαίρε.
ΑπάντησηΔιαγραφή