JULES SUPERVIELLE (1884-1960)
ΑΙΧΜΗ ΦΛΟΓΑΣ
Όλη του τη ζωή
Του άρεσε να διαβάζει
Μ’ ένα κερί
Και συχνά περνούσε
Το χέρι πάνω απ’ τη φλόγα
Για να πειστεί
Πως ζούσε, πως ζούσε.
Από τη μέρα του θανάτου του
Έχει στο πλευρό του
Ένα κερί αναμμένο
Αλλά κρατάει κρυμμένα τα χέρια.
Μετάφραση: Ντενίζ Ανδριτσάνου.
Από το βιβλίο: Jules Supervielle, «Ποιήματα», μετάφραση: Ντενίζ Ανδριτσάνου, προλεγόμενα: Γιώργος Καραβασίλης, Printa, Αθήνα 207, σελ. 117.
Μού άρεσε πάρα πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήπαραθέτω και κάτι που μου θύμησε
"Ενα κερί αρκεί.Το φώς του το αμυδρό αρμόζει πιό καλά,θάναι πιό συμπαθές σαν έρθουν της Αγάπης ,σαν έρθουν η Σκιές"
την καληνύχτα μου..
@ κόκινη κίσσα: Σε ευχαριστώ πολύ και σε καληνυχτίζω.
ΑπάντησηΔιαγραφή