Παρασκευή 9 Μαΐου 2008
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ ΑΙΤΗΜΑ
GARCILASO DE LA VEGA (1503-1536)
[ΩΡΑΙΕΣ ΝΥΜΦΕΣ...]
Ωραίες νύμφες, που νερά της αγχιάλου
και όχτους ποταμιών πανόλβιες κατοικείτε,
τις πέτρες τις αστραφτερές σωρούς αν δείτε
και στύλους νά ’χουν γίνει διάφεγγου κρυστάλλου,
ακόμα κι αν το γνέσιμο έχετε ή, εξ άλλου,
το πλέξιμο αρχινίσει, και, είτε δύο-δύο είτε
παρέες-παρέες μεγάλες, κάθεστε να πείτε
ερωτικές στιγμές του βίου σας του παγκάλου,
για μια στιγμούλα το κουβεντολόι σας αφήστε
και τα πυρόξανθα κεφάλια ανασηκώστε
για να με δείτε, και –αχ– τ’ αφτιά σας μην τα κλείστε·
μα κι αν τα κλείστε, τούτο ακούστε, να με σώστε:
από τους θρήνους μου πηγή να γίνω ορίστε,
στα βάσανά μου παρηγόρια να μου δώστε.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Μου το συνέστησε η καλή μας φίλη κ. Jessica Alba.
Ετικέτες
ισπανοφωνη ποιηση,
ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ,
ΣΟΝΕΤΤΟ,
GARCILASO DE LA VEGA
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου