PABLO NERUDA
ΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ
Τὸν τελευταῖο καιρὸ στὸν μικρὸ πόλεμο τῆς λογοτεχνίας, στὸν πόλεμο αὐτὸν ποὺ γίνετα ἀπὸ κάτι στρατιωτάκια μὲ ἄγρια δόντια, ρίχτηκαν πάνω στὸν πεθαμένο πιὰ Βαγιέχο, στὴ σκιὰ τοῦ Σέσαρ Βαγιέχο, στὴν ἀπουσία τοῦ Σέσαρ Βαγιέχο, στὴν ποίηση τοῦ Σέσαρ Βαγιέχο, ὅπως ρίχτηκαν καὶ ἐνάντια σ᾽ ἐμένα καὶ στὴν ποίησή μου. Παντοῦ μπορεῖ νὰ συμβεῖ αὐτό. Καὶ ρίχνονται πάντα γιὰ νὰ πληγώσουν ὅσους δουλεύουν πολύ. Λένε: «Αὐτὸς δὲν εἶναι καλός. Καλὸς εἶναι ὁ Βαγιέχο». Ἂν τυχὸν εἶχε πεθάνει ὁ Νερούδα, θὰ τὸν ἐπικαλοῦνταν ἐναντίον τοῦ Βαγιέχο.
Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου