JORGE LUIS BORGES
ΤΖΟΝΑΘΑΝ
ΕΝΤΟΥΑΡΝΤΣ
(1703-1758)
Μακριά απ’
την πόλη και απ’ την τύρβη των μεγάλων κέντρων,
μα και του
χρόνου, που κινείται ασίγαστα και πάει,
αιώνιος πια
ο Έντουαρντς κοιμάται μεν, μα προχωράει
ανάμεσ’ απ’ τους
ίσκιους των χρυσαφωμένων δέντρων.
Το σήμερα
είναι χτες, ως είναι και αύριο. Δεν υπάρχει
ούτ’ ένα πράγμα
τού Θεού σε τούτη τη γαλήνη
την άπλετη,
που μυστικά να μην το μεγαλύνει
του
φεγγαριού ή της εσπέρας το χρυσάφι που άρχει.
Λογιάζει για
ευτυχία ότι αιώνιο ο κόσμος όργανο έχει
πια καταντήσει
της οργής, του μίσους και του πνίγους·
στοχάζεται
ότι οι ουρανοί ανοίγονται για λίγους
και πως η
αγέλη των πολλών στην κόλαση όλο τρέχει.
Μα η σύγχυση
στο κέντρο της και κάποιον άλλο αδράχνει
και φυλακίζει
στον ιστό της – τον Θεό: την Αράχνη.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου