ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΜΗΚΟΣ

GEORG TRAKL

ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΜΗΚΟΣ

Σταφύλια εκόπηκαν, θερίστηκαν τα στάρια,

φθινόπωρο, γαλήνη το χωριό ανταμώνει.

Συνέχεια ακούς πώς αντηχούν σφυρί και αμόνι,

και γέλια πορφυρά στις φυλλωσιές ανάρια.

Αστράνθια που ’χουν φράχτες σκοτεινοί εδώ στείλει

να πάρεις και στο πάλλευκο παιδί να φέρεις.

Πες από πότε είμαστε νεκροί – το ξέρεις·

θα βγει ήλιος μαύρος, μελανός θε ν’ ανατείλει.

Ψαράκι κόκκινο στης λίμνης τα ατλάζια·

το μέτωπο, το φοβισμένο γονατίζει·

στο τζάμι άνεμος εσπερινός φλοισβίζει –

μονοτονία όργανου εκκλησιαστικού γαλάζια.

Αστέρι κι ένας μυστικός σπινθήρας – βράδυ

βαθύ· τα βλέπεις όλα, το καθένα μόνο.

Η μάνα, να τη εδώ, με φρίκη και με πόνο·

και ρεζεντά κατάμαυρα μες στο σκοτάδι.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.