Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

JORGE LUIS BORGES

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

Κι όσο κρατάει τούτη η μουσική,

θ’ αξίζουμε τον έρωτα της τρωικής Ελένης.

Κι όσο κρατάει τούτη η μουσική,

θ’ αξίζει στ’ Άρβηλα να έχουμε πεθάνει.

Κι όσο κρατάει τούτη η μουσική,

θα πιστεύουμε στην ελευθερία επιλογής,

σε τούτη την ψευδαίσθηση κάθε στιγμής και ώρας.

Κι όσο κρατάει τούτη η μουσική,

θα είμαστε ο λόγος και η σπάθη.

Κι όσο κρατάει τούτη η μουσική,

θ’ αξίζουμε και κρύσταλλα  και αμπανόζια,

και χιονονιφάδες και μάρμαρα.

Κι όσο κρατάει τούτη η μουσική,

θ’ αξίζει τα κοινά να έχουμε πράγματα,

που τώρα, όχι, κοινά δεν είναι,

Κι όσο κρατάει τούτη η μουσική,

θα είμαστε στον αέρα βέλος.

Κι όσο κρατάει τούτη η μουσική,

θα πιστεύουμε στον οίκτο του λύκου

και στη δικαιοσύνη των δικαίων.

Κι όσο κρατάει τούτη η μουσική,

θα μας πρέπει η μεγάλη σου  φωνή, Γουώλτ Γουίτμαν.

Κι όσο κρατάει τούτη η μουσική,

θα μας πρέπει να έχουμε δει από ψηλή βουνοκορφή

 τη γη της επαγγελίας.

Μετάφραση:  Γιώργος Κεντρωτής.

Το ποίημα δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Clarín, στις11 Απριλίου 1985. Τον καιρό εκείνο ο Μπόρχες συνήθιζε να παρακολουθεί τη θεία λειτουργία στην ελληνορθόδοξη εκκλησία του Μπουένος Άιρες και να δειπνεί στην ταβέρνα του Τάκη Δελένικα όπου και παρακολουθούσε το μουσικοχορευτικό πρόγραμμα του Γιώργου Δερμιτζάκη.
Την ταβέρνα τη λένε "Salonica". Ιδού και μια παλιά φωτογραφία: