RENÉ CHAR
ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΡΟΜΗΘΕΑ
ΚΑΘ’ ΟΛΟΚΛΗΡΙΑΝ ΣΑΞΙΦΡΑΓΩΔΗ
Αγγίζοντας το αιολικό χέρι του Χαίλντερλιν
Στην
Ντενίζ Ναβίλ
Η
πραγματικότητα δίχως την αποκωδικευτική ενέργεια, δίχως την απελευθερωτική ορμή
της ποίησης, τί είναι;
Ο θεός έζησε ανάμεσά μας με υπερεξουσίες. Δεν ξέραμε τον τρόπο να σηκωθούμε να φύγουμε. Τ’ αστέρια είναι νεκρά μες στα μάτια μας, που ήσαν κυρίαρχα στο βλέμμα του μέσα.
Ιδού τα ερωτήματα των αγγέλων που προκάλεσαν την επιδρομή των δαιμόνων. Μας εκάρφωσαν στον βράχο για να μας χτυπάνε και να μας αγαπούν. Ξανά και ξανά και πάλι.
Η πάλη η πραγματική διεξάγεται στο σκοτάδι. Η δε νίκη βρίσκεται μόνο στο χείλος του.
Σπόρε ευγενέστατε, πόλεμε και εύνοια του πλησίον μου, μπροστά από την θεόκουφη αυγή σε δεξιώνομαι με του καρβελιού μου την κόρα, προσδοκώντας αυτήν την επαγγελθείσα ημέρα της μεγάλης βροχής, της πράσινης λάσπης, που θα ξεσπάσει για όλους τους φλογερούς ζηλωτές και για όλα τα παθιασμένα και αγύριστα κεφάλια.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου