ΠΥΡΗΝΑΙΑ

RENÉ CHAR

ΠΥΡΗΝΑΙΑ

Όρη, βουνά των μεγάλων πλανημένων,
Στων πυρετωδών σας πύργων τις κορφές
Ξεφτίζει τελείως και το έσχατο φως.

Τίποτ’ άλλο – το κενό και οι χιονοστιβάδες,
Η καταπόνηση και η λύπη!

Όλοι ετούτοι τροβαδούροι –της αγάπης ζητιάνοι–
Είδανε ν’ ασπρίζει μέσα σ’ ένα καλοκαίρι
Το γλυκό τους απαισιόδοξο βασίλειο.

Αχ! αμείλικτο που είναι το χιόνι –
Σε ποιόν αρέσει να μας πονούν τα πόδια,
Ποιός θέλει να πεθάνουμε εμείς παγωμένοι
Όταν έχουμε γεννηθεί στις άμμους μέσα.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.