Η ΝΥΧΤΑ, ΑΡΜΕΝΙΖΟΝΤΑΣ

OLIVERIO GIRONDO

Η ΝΥΧΤΑ, ΑΡΜΕΝΙΖΟΝΤΑΣ

Η νύχτα, αρμενίζοντας

σαν χτες,

σαν πάντα,

σε σιωπηρά νερά,

σε ήρεμα,

σε μυστηριώδη,

και ο κάμπος και οι πόλεις,

τα δέντρα,

η ακινησία,

γυρνώντας στον αέρα,

σαν χτες,

σαν πάντα,

επί χίλια χιλιόμετρα,

με κατεύθυνσή τους τον ήλιο,

με κατεύθυνσή τους την ημέρα,

για ν’ ακολουθήσουν εκ νέου,

χωρίς σταματημό,

χωρίς αναβολή,

την ίδια τροχιά,

του σκότους,

των αστέρων.

Τι κίνητρο απραξίας!

Και πόση ω πόση μονοτονία!

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.