ΕΝΩ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ

CLAIRE GOLL

ΕΝΩ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ

Ενώ κοιμόμαστε έρχεται Άνοιξη:

Στα μάτια σου μπουμπουκιάζει ο χείρανθος

Κι ένα πουλάκι δοκιμάζει τη νυχτερινή του ικεσία:

Με αναφυλητά θά ’θελα τώρα να κλάψω,

Κοιμάμαι όμως, κοιμάμαι τώρα.

Είναι ζεστή σαν Ιταλία η αγκαλιά σου.

Τα μάτια σου είναι καφετιοί, γλυκιοί χουρμάδες

Και το στόμα σου μυρίζει ακόμα ανατολικότερα

Σύκο από τη Σμύρνη

Σε δαφνώνες μέσα ροδαλούς

Βγαίνει ο νέος Ορφέας περίπατο

Έχοντας και το λαγωνικό του.

Απ’ τ’ όνειρό σου ίσαμε το δικό μου

Αλέες σέρνονται με φοίνικες·

Βλέπουμε ένα και το ίδιο όνειρο,

Μία και την ίδια ζωή,

Έναν και τον ίδιο θάνατο –

Γι’ αυτό.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.