ΑΓΑΠΗ

CLAIRE GOLL

ΑΓΑΠΗ

Αγαπώ τη γαλήνη ανάμεσά μας

Γαλήνη ίδια μ’ εκείνη ανάμεσα στ’ άνθη.

Τη σιγανή σιγή το πρωί,

Την πιο ηχηρή της εσπέρας

Και τη ριγηλή τα μεσάνυχτα

Που τρέμει από φόβο τους άλλους.

Δεν μου αρέσει να έρχεται κόσμος

Και να μας κλέβει τη γαλήνη μας,

Που είναι μεγάλη σαν των καθεδρικών ναών τη γαλήνη.

Αχ, πώς την κάνει κομμάτια και θρύψαλλα

Ο κόσμος τη γαλήνη μας

Που είναι γαλάζια και από γυαλί βενετσιάνικο!

Όποτε έχουμε ξένους, μέχρι που με πιάνουν τα κλάματα.

Μονάχα απ’ έξω τα πουλιά καλαβαίνουνε

Και κελαηδούν για μας τη γαλήνη μας

Και μας κάνουν νά ’μαστε ολοένα πιο βουβοί

Μπρος στην αιωνιότητα.

Γαλήνη, γλυκιά εσύ άχνη πασπαλισμένη στον θάνατο,

Πες στον αγαπημένο μου πόσο πολύ εγώ τον αγαπάω.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.