JOAQUÍN
GIANNUZZI
ΕΡΑΣΤΕΣ
ΤΗ ΝΥΧΤΑ
Κάνουμε
έρωτα και κλείνουμε την τηλεόραση
σαν
ν’ αρνούμαστε την πραγματικότητα. Ο κόσμος όμως
εμμένει
στις πεποιθήσεις του ή τις αναζητά
έχοντας
κίνητρα που αγνοούμε ή ίσως και
επειδή
πρέπει το έγκλημα να πάρει τον δρόμο του.
Απ’
έξω οι άγρυπνες φιγούρες του
πιέζουν
τους τοίχους που μας προστατεύουν,
που
μας παρέχουν άσυλο.
Τρυπάνε
τη σάρκα του ανέμου, στριγκά ξεφυσήματα
ελαστικών
ακολουθούν, και στα περίχωρα
όλων
των πραγμάτων ακούγονται πυροβολισμοί
που
δεν ξεκαθαρίζουνε ωστόσο τη γενική διχόνοια.
Τώρα
το έγκλημα θημωνιάζει φύλλα ξερά
στους
πρόποδες των παραθύρων και ρίχνει
μια
καρτ ποστάλ από άγνωστο αποστολέα
κάτω
από την πόρτα.
Εμείς
όμως θάλλουμε γυμνοί εν τω μέσω της νυκτός
εκεί
όπου ο έρωτας αποφασίζει μόνον οικεία βουλήσει
και
για τον οποίο γνωρίζουμε πως
πιάνει
στα χέρια του την ιστορία και πλάθει
ένα
όργιο φημών που δεν μας αφορά καθόλου μα καθόλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου