ΚΟΙΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

RENÉ CHAR (1907-1988)


ΚΟΙΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

Βιάζεσαι να γράψεις
Σαν νά ’σουν καθυστερημένος στη ζωή.
Αν έτσι έχει, μπες στη συνοδεία των πηγών σου.
Σπεύσε.
Σπεύσε να διαβιβάσεις
Το μερτικό σου απ’ το θαυμαστό την ανταρσία την
   πονοψυχιά.
Έχεις πράγματι καθυστερήσει στη ζωή,
Τη ζωή την ανέκφραστη,
Την μόνη εντέλει με την οποία δέχεσαι να σμίξεις,
Αυτήν που σου αρνούνται καθημερινώς τα όντα και
   τα πράγματα,
Κι απ’ την οποία με κόπο βάζεις στο χέρι εδώ κι εκεί
   κάτι αχαμνά συντρίμμια
Μετά από αγώνες ανελέητους.
Έξω απ’ αυτήν, τα πάντα είναι μια υποταγμένη αγωνία,
   χοντροκομμένο τέλος.
Αν απαντήσει το θάνατο στον κάματό σου,
Δέξου τον όπως ο ιδρωμένος σβέρκος λέει ναι στο
   στεγνό μαντήλι,
Και σκύψε.
Αν σού ’ρθει να γελάσεις,
Πρόσφερε την υποταγή σου,
Ποτέ τα όπλα σου.
Πλάστηκες για στιγμές που δεν είναι κοινές και συνηθισμένες.
Αλλοίωσε τον εαυτό σου, εξαφανίσου χωρίς να μετανοιώνεις
Κατά πώς το θέλει η περίγλυκη αυστηρότης.
Γειτονιά τη γειτονιά το ξεπάστρεμα του κόσμου συνεχίζεται
Χωρίς διακοπή,
Χωρίς ξεστράτισμα.

Ξεσμάρωσε τον κουρνιαχτό.
Κανείς δεν πρόκειται να φανερώσει το σμίξιμό σας.




Μετάφραση: Αντώνης Ζέρβας.
Από το βιβλίο: Αντώνης Ζέρβας, «Εκ του γαλλικού», Εκδόσεις Μελάνι, Αθήνα 2003σελ. 83-84.



***************************

COMMUNE PRÉSENCE

Tu es pressé d'écrire,
Comme si tu étais en retard sur la vie.
S'il en est ainsi fais cortège à tes sources.
Hâte-toi.
Hâte-toi de transmettre
Ta part de merveilleux de rébellion de bienfaisance.
Effectivement tu es en retard sur la vie,
La vie inexprimable,
La seule en fin de compte à laquelle tu acceptes de t'unir,
Celle qui t'est refusée chaque jour par les êtres et par les choses,
Dont tu obtiens péniblement de-ci de-là quelques fragments décharnés
Au bout de combats sans merci.
Hors d'elle, tout n'est qu'agonie soumise, fin grossière.
Si tu rencontres la mort durant ton labeur,
Reçois-là comme la nuque en sueur trouve bon le mouchoir aride,
En t'inclinant.
Si tu veux rire,
Offre ta soumission,
Jamais tes armes.
Tu as été créé pour des moments peu communs.
Modifie-toi, disparais sans regret
Au gré de la rigueur suave.
Quartier suivant quartier la liquidation du monde se poursuit
Sans interruption,
Sans égarement.
Essaime la poussière
Nul ne décèlera votre union.