Πέμπτη 20 Μαρτίου 2008

ΒΕΛΗ, ΨΑΡΙΑ, ΠΟΥΛΙΑ...



MANUEL ALTOLAGUIRRE


BESO

¡ Qué sola estabas por dentro !
Cuando me asomé a tus labios
un rojo túnel de sangre,
oscuro y triste, se hundía
hasta el final de tu alma.
Cuando penetró mi beso,
su calor y su luz daban
temblores y sobresaltos
a tu carne sorprendida.
Desde entonces los caminos
que conducen a tu alma
no quieres que estén desiertos.
¡ Cuántas flechas, peces, pájaros,
cuántas caricias y besos !


**************************


ΦΙΛΙ


Πόσο μόνη φάνταζες από μέσα!
Στα χείλη σου σαν ξεπρόβαλα,
ένα τούνελ, από το αίμα κόκκινο,
σκοτεινό και θλιμμένο,
ώς τα έγκατα της ψυχής σου βυθιζόταν.
Σαν μπήκε το φιλί μου,
η θέρμη και το φως του
στην ξαφνιασμένη σάρκα σου
ρίγη και ταραχή γεννούσαν.
Από τη στιγμή εκείνη,
τα μονοπάτια που οδηγούν στην ψυχή σου
έρημα δεν τα θες πια νά ’ναι.
Πόσα βέλη, πόσα ψάρια και πουλιά,
πόσα χάδια και φιλιά!


Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη.

2 σχόλια:

  1. Mpravo, Elena!

    Opws egrafa kai exthes (prvl. prostheth dieukrinish mou meta to teleutaio sxolio sou), tha htan polu wraio na analaveis ena pio makropnoo egxeirhma metafrashs kai sxoliasmou ispanofwnhs poihshs.

    Kallimachos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Kallimachos:

    Ώστε έτσι...Ε, πού να το καταλάβω.. Τα πράγματα είναι πιο δύσκολα στο διαδίκτυο..το ξέρεις. Χαίρομαι, που σου άρεσε! Περισσότερα του ιδίου και τη μετάφρασή τους θα βρεις κάνοντας "κλικ" στην "ετικέτα" του. Μ'αρέσει ο Αλτ. Το ύφος του είναι κάπως...Αλεξανδρινό (εξού και μελαγχολικό), δε νομίζεις;

    Χαιρετισμούς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή