ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΠΡΕΒΕΛΑΚΗΣ (1909-1986)


BARCAROLLE

Με λικνίζει το κύμα,
στον ουρανό γιορτάζουν τ’ ανθεστήρια,
και τ’ άστρα χυμένα…
 Ο νους πια δε ρωτάει, χορεύει
στεφανωμένος τη νύχτα σαν κισσό.
Είμαι πια λεύτερος, κ’ είμαι μονάχος,
σαν άγιος στον τροχό δεμένος
και γυμνός, που νιώθει στα ρουθούνια
τα μύρα του Παράδεισου…
 Της βάρκας μου τα ξύλα τρίζουν,
οι αστερισμοί σπιθοβολούν μπροστά της…
 Αν δεν είσαι άξιος, θα πεθάνεις!
Αγρυπνάτε! Το σύστημα χαλιέται.
Η αρμονία ήταν αβάσταχτη.
Αγρυπνάτε!
 Η στεριά μού έχει αμολήσει
τα σκυλιά της.



Από το βιβλίο: «Τα ποιήματα του Π. Πρεβελάκη», Οι Εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα 1969, σελ. 139.