Τετάρτη 12 Μαρτίου 2008
ΠΕΡΠΑΤΑΝ ΣΤΟ ΧΩΜΑ
PABLO NERUDA
ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ
Όταν δεν μπορώ να δω την όψη σου,
κοιτάζω τα πόδια σου.
Τα πόδια σου που ’ναι τόξα οστέινα,
τα μικρά, τα δυνατά σου πόδια.
Ξέρω πως σε βαστούν γερά,
πως όλο το γλυκό σου βάρος
από ’κείνα τα δύο σηκώνεται.
Τη μέση, τους μαστούς σου,
τη διπλή πορφύρα
των θόλων τους,
τον περιστερώνα των ματιών σου
που ακόμη φτερουγίζουν,
το πλατύ φρουτώδες στόμα σου,
την κόκκινη χαίτη σου
ποθώ,
μικρέ, μικρέ μου πύργε.
Τα πόδια σου όμως τ’ αγαπώ
για έναν μόνο λόγο:
που περπατάν στο χώμα,
στο νερό και στον άνεμο
ώσπου να ρθουν εδώ
να μ’ απαντήσουν, να με βρούνε.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Η μετάφραση είναι αποτέλεσμα ευγενικής παρακλήσεως εκ μέρους της φίλης του ιστολογίου κ. Alessandra Ambrosio.
Ετικέτες
ισπανοφωνη ποιηση,
ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ,
NERUDA
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εδώ η φωτογραφία μπορεί να μην προσθέτει αλλά δεν αφαιρεί κιόλας -μια χαρά ταιριάζει στο Neruda
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία η μετάφρασή σου. Κάποτε κάποιος - δεν θυμάμαι ποιός - είχε μεταφράσει τον τίτλο "Τα ποδάρια σου".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλημέρα μου. Keep translating!
@ λάμπρος τσουκνίδας: Η κ. Αλεξάνδρα Αμβροσίου είναι σκέτη αμβροσία. Το νέκταρ ας το βάλει κανάς άλλος!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ μιχάλης παν.: Αν είναι να τα "απολαμβάνω" τα πόδια δεν με νοιάζει να τα λένε "ποδάρια", "στυλιάρια" ή "γομάρια" (και ό,τι άλλο εις "-άρια"). Μιας και σας άρεσε ο Νερούδα, θα βάλω και κάτι ακόμα.
Η μετάφραση , προέκταση του ποιητή. Κάτι σαν τα πόδια της που μοιάζουν να προ-εκτείνονται στον πίνακα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαίρετη μετάφραση κ. Μπλογκάρχα.
@ fugi: Τα καλά σας λόγια με υποχρεώνουν να σας "φορτώσω" και με άλλον ένα Νερούδα αύριο! Gracias.
ΑπάντησηΔιαγραφή@προς όλους
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα στραβοί είσαστε!!!!. Δεν βλέπεπε τα πόδια της αγνώστου κυρίας στην ανάρτηση του Παπαδόπουλου(στιχουργού), που αν και με παντελόνι, είναι απείρως ομορφότερα από της εικονοζόμενης κυρίας Alessandra Ambrosio. Μην αναφερθούμε στα πόδια της Λαουριάνας που αν και δεν τα έχουμε δει είναι θελκτικότερα!
Υ.Γ Για την μετάφραση, τι να πούμε, εδώ αναμετρηθήκαμε με τον Μπροχ, στον Νερούντα θα κολλήσουμε!
Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν
Καληνύχτα!
@ ΑΧΙ: Αυτά μου γράφεις και σ' αγαπάω. Ή όπως λέει κι ένας φίλος: Αυτά μου γράφεις και δεν μπορώ να σε βρίσω! Νά 'σαι καλά, φίλε!
ΑπάντησηΔιαγραφή